مدتی پیش در اخبار آمده بود که سامانهای در اینترنت راهاندازی شده که فقط با پرداخت ده هزار تومان فیلمهای متقاضی را روانه جشنوارههای آنطرف آبی میکند. اینکه آیا چنین سامانهای اصلاً ماهیت خارجی دارد یا با چه مجوزی دست به چنین کاری زده است مسألهای است که نیازمند پاسخگویی روشن نهادهای مسؤول نظیر سازمان سینمایی است. سؤال این است که حضور فیلمهایی در قالبهای مختلف از قبیل فیلم بلند، کوتاه، مستند، انیمیشن، تجربی و... به عنوان نمایندگان کشورمان چه قیمتی دارد و آیا این شیوه حضور در جشنوارههای خارجی اهانتی به سینمای ایران و سینمادوستان و اهل فرهنگ و هنر نیست؟
حبیب اسماعیلی تهیهکننده سینما ضمن ابراز بیاطلاعی از راهاندازی این سامانه میگوید: من از فعالیت چنین سامانهای کاملاً بیاطلاعم و اصلاً بعید میدانم یک چنین موردی وجود داشته باشد، چون حالا دیگر مثل قدیم نیست و بچههای فیلمساز خودشان ارتباطهایشان را گرفتهاند و خودشان مستقل در این جشنوارهها شرکت کردهاند، البته این را هم بگویم که شرکت در این جشنوارهها بخصوص اگر فیلمهای خوبی هم نباشد نه تنها بردی برای سینمای ایران ندارد که بیشترهم به سینمای ایران لطمه میزند.
مدیران خودشان پارتیبازی نکنند
این تهیهکننده میافزاید: در گذشته جشنوارههایی بودند که فیلمهای ایرانی را که از وضعیت کشور سیاه نمایی میکردند، در بوق میکردند و به آنها جوایز هم میدادند که خوشبختانه زمان آن هم دیگر سالهاست تمام شده است. اکنون دیگر فیلمهایی میتوانند در آن طرف مرزهای ایران موفقیتی کسب کنند که در کشور خودمان هم توانسته باشند به دل مخاطب بنشینند و ارتباطها را گرفته باشند. اگر فیلمی بتواند با حضور در جشنوارههای خارجی بازاری هم کسب کند چه اشکالی دارد؟ اسماعیلی ادامه میدهد: در این میان مدیریت فرهنگی یکسری وظایفی دارد و آن هم اینکه حداقل از پارتیبازی دست بردارد و فیلمها را خودی و غیرخودی نکند و نگذارد برخی خودسرانه عمل کنند و یکسری فیلمهای خوب را بدون هیچ اعمال سلیقهای روانه جشنوارههای خارجی کرده و برای سینمای ایران بازار پیدا کنند.
دولت مقصر است
در ادامه رهبر قنبری کارگردان سینما هم از حضور سامانهای با این مشخصات ابراز بیاطلاعی میکند و میگوید: ارسال فیلمهایی برای حضور در جشنوارههای خارجی این روزها که دیگر کار سختی نیست؛ دیگر مثل سالهای گذشته به پست نیازی نیست و فقط کار با یک کلیک تمام است. الان دیگر هر کسی مجاز است افکار و نظراتش را به اقصی نقاط جهان ارسال کند و این قضیه اصلاً دولتی نیست و کاملاً شخصی انجام میشود.
وی دولت را در بوجود آمدن وضعیت فعلی مقصر میداند و میگوید: وقتی فیلم حالا در هر قالبی که هست، حمایت نمیشود، شما مجازید که با یک جستوجوی کوچک اثرتان را به هر کدام از 3هزار و ششصد فستیوالی که در دنیا وجود دارد ارسال کنید و این اصلا
چیز بدی نیست که بخواهیم به بدی از آن یاد بکنیم. این کارگردان میافزاید: چه اشکالی دارد ما ایرانیها در کوچکترین نقاط دنیا تا بهترین نقاط، آثارمان مطرح شود؟ فیلم یک بیان و گفتار فرهنگی است، بزنوبکوب سیاسی نیست که شما را خفیف کند، بگذارید حتی یک فیلم کوتاه از ایران در یک جشنواره آنطرف دنیا شرکت کند. به نظرم جای هیچ مشکلی نیست، به هر جهت دارد فکر و شیوه زندگی ایرانی را منتشر میکند.
به عقیده این کارگردان باید از حضور سینمای ایران در کشورهای دیگر استقبال کرد، چرا که هیچ جشنوارهای در هیچ جای دنیا بیاهمیت و کوچک نیست، چون هرجایی که توان برگزاری جشنواره فیلم داشته باشد جای معتبری است. جایی که بتواند حتی کوچکترین جشنوارهای را هم برگزار کند، کشور توانمندی است.
قنبری با اشاره به این سامانه اضافه میکند: شاید فقط این سامانه برای چند نفر که در منزل یا محل کارشان نتوانستهاند کار ارسال فیلم را انجام دهند، در قبال به قول شما ده هزار تومان سرویسی ارایه میدهد، وگرنه این که بخواهد در زمینه ارسال فیلمها به جشنوارههای خارجی فعال باشد بعید است با این مبلغ فعالیت کند و احتمالاً این فقط هزینه اینترنتی است و نه چیزی دیگر.
فیلمها دیگر سیاهنمایی نمیکنند
هادی محق از کارگردانانی است که هر دو فیلمش در جشنواههای خارجی حضور داشته است. او درباره شیوه ارسال آثارش به این جشنوارهها میگوید: گاهی پیش میآید فیلم از طرف دولت به جشنوارهای ارسال میشود و گاهی هم فیلمساز خودش به شخصه این کار را انجام میدهد و چه بخواهیم قبول بکنیم چه نه، این فیلم در هر شکل و قالبی که به یک کشور و جشنواره خارجی برود، نماینده ایران محسوب میشود، چون لوکیشن ایرانی، دیالوگ ایرانی، موضوع ایرانی و... دارد.
وی با بیان اینکه بعید میدانم دیگر فیلمی ساخته شود که بخواهد سیاهنمایی کند، اضافه میکند: وقتی فیلمی به این شکل ساخته نمیشود، چه اشکالی دارد در جشنوارههای خارجی شرکت کند تا دنیا بتواند انسان ایرانی را بهتر بشناسد و حتی از این طریق جذب توریست کند؟ البته این را هم میپذیریم که ما هنوز هم فیلمهایی داریم که پتانسیل چندانی برای جذب مخاطب در دنیا ندارند، ولی به هر جهت نماینده ایران هستند.
نظر شما